ارزیابی عملکرد شهرداری‌های مناطق هشت‌گانه شهر اهواز در چارچوب الگوی حکمرانی خوب شهری

تجربه کشورهای تمرکزگرا نشان داده است که نگاه یک‌سونگر و از بالا به شهر، مشکلات زیادی را به بار خواهد آورد که تنها راه برای رفع آن، ایجاد الگویی انعطاف‌پذیر می‌باشد؛ الگویی که بتواند همه ارکان تأثیرگذار بر شهر را مورد توجه قرار دهد. به نظر می‌رسد الگوی حکمرانی خوب شهری پیشنهاد مناسبی برای وضعیت شهرهای امروزی باشد. بر همین اساس پژوهش حاضر سعی نموده که مؤلفه‌های اصلی حکمرانی خوب شهری را مورد مطالعه قرار داده و با معرفه‌سازی از مؤلفه‌های کلان حکمرانی خوب شهری، میزان رعایت اصول حکمرانی خوب شهری را در شهرداری‌های مناطق هشت‌گانه شهر اهواز مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش از منظر ماهیت، کاربردی و از لحاظ روش مطالعه، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. شیوه جمع‌آوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه‌ای می‌باشد. جامعه آماری شامل سه گروهِ شهروندان (ساکنان مناطق هشت‌گانه شهر اهواز)، بخش دولتی (ادارات آب، برق و گاز) و همچنین بخش خصوصی (شرکت‌های پیمانکاری و بخش خصوصی تأثیرگذار بر شهر) می‌باشد. در ادامه به تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه، تست دانکن و ضریب همبستگی پیرسون مبادرت گردیده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که عملکرد کلی شهرداری شهر اهواز، در چارچوب الگوی حکمرانی خوب شهری نمی‌باشد. همچنین بین شهرداری‌های مختلف مناطق هشت‌گانه شهر اهواز اختلاف عملکرد وجود دارد.